Westmalle Tripel ; Koud of Koel ?

Ondertussen kennen we allemaal wel het regeltje dat bieren niet te koud mogen worden gedronken. Koude zal immers de smaak naar de achtergrond duwen, gezien het de smaakpapillen te veel ‘verlamd’. Net daarom drink je speciaalbieren dus nooit op 3°C.

Mijn drankenfrigo staat dan ook op 8°C. In mijn kelder meet het (na de voorbije warme dagen ) 15 °C. Een ideaal excuus om eens 2 biertjes op 1 avond te drinken, is dat ik eens wou onderzoeken wat nu net het verschil was tussen een bier op beide temperaturen.

Ik dook m’n kelder in, en vond 2 flesjes van éénzelfde batch ( zodat daar zeker geen verschil op zit ) van Westmalle Tripel ( Gebotteld 13-08-2018, en dus ruwweg 3 kwart jaar oud ) .
1 Flesje werd 48 uur op voorhand, rechtopstaand, in de frigo gedeponeerd. Dit flesje gaat voor het verdere verloop van deze test, door het leven als WT8 De andere mocht nog even op z’n vertrouwde plekje blijven staan, en werd prompt omgedoopt tot WT15.

Voor de proeverij gebruik ik proefglazen ( om het toch een béétje deftig te houden ! ) van De Koninck, omdat deze een wijde opening hebben ( wat nodig is voor bieren als een tripel, omdat deze een hoog CO2 gehalte hebben, welke dient open te bloeien in de lucht, en zo de aroma’s vrij te geven aan de gelukzalige drinker ) . Bovendien hebben de glazen een inwaartse kromming, wat voor een meer resistente schuimkraag, alsook een intenser gebundeld aroma zorgt.

WT15 schenkt al direct met veel meer schuim. De geoefend schenker kan hiermee rekening houden, en het eindresultaat sturen. Maar het is wel iets om mee rekening te houden. Hoe warmer, hoe meer CO2 geneigd is uit de vloeistof te gaan ( via schuim ) Deze bubbels zullen na verloop van tijd ‘breken’ en het welbekende aroma vrijgeven. Dit resultaat was dus te verwachten. Het aroma zorgde voor een grote hoeveelheid ‘isoamylacetaat’ , wat je zal herkennen als ‘banaan’. Deze ester ( bijproduct van de gist) is zeer typisch voor een tripel. Het maakt het aroma vrij ‘zwaar’ , waardoor je de indruk krijgt dat dit een traag te drinken bier zal zijn. De intensiteit is hoog.

• 

WT8 schenkt iets minder schuimrijk, en heeft wat last van ‘koudetroebel . Gelukkig heb je bij een Westmalle nooit problemen inzake genoeg schuim !. De geur is iets frisser, legt iets meer nadruk op de hoppige kant van een tripel ( al is die natuurlijk beperkt, zeker voor ons – de verwende IPA generatie ) . De banaan is nog steeds aanwezig, maar is niet zo opdringerig als bij WT15. Het aroma laat je een bier verwachten, met een doordrinkbaarheid die hoger is dan de WT15, al blijf je wel het idee hebben hier met een degustatiebier te maken te hebben ( wat allesbehalve verkeerd is ) .

Nog voor ik kon proeven ( dit schrijven reeds ondernomen ) valt me nog iets leuk op. De WT15 ontdoet zich veel sneller van z’n schuimkraag. De opwaartse stuwkracht van de CO2 die het feestje als afgelopen beschouwd, heeft ervoor gezorgt dat de meeste van de bubbels het al begaven onder ( of eigenlijk boven? ) de druk. Helemaal plat wordt hij niet, maar de schuimkraag is merkbaar minder resistent op deze hogere temperatuur.

De Proef-proef !

WT8 Start met een kleine bitterheid, welke omarmd wordt door een moutigheid ( brood ) , om dan naadloos over te gaan tot een ester-einde. De bijzonder subtiele nasmaak, met een licht bittertje, lichte witte-broodkorst moutigheid, en zwevende banaan toetsen, doen dit iconische bier nogmaals heropleven na het doorslikken. Hoewel ik alle zin heb deze ervaring nogmaals te herhalen, moet ik, in functie van de test, eerst langs z’n warmere broer.

WT15 heeft reeds merkbaar minder gas ( na ca 10 minuten in het glas ). De fijne hoppigheid wordt hierbij overstegen door een krachtmeting tussen mout en esters. Het bier voelt zwaarder op de tong ( combinatie minder CO2, en hogere ester intensiteit ) . Het is een iets minder fris bier ( en daarmee doel ik niet enkel op de temperatuur ) , en is zoals verwacht een bier welke je trager zou degusteren.

Wanneer we teruggaan naar WT8, schrik je vooral van hou koud hij is. De bitterheid blijft opvallen, alsook de frisheid. Het doet véél minder intens aan, z’n complexe kantjes worden overstegen door het slagveld dat de WT15 heeft achtergelaten. De smaakpapillen hebben zich reeds aangepast aan diens intensiteit, en zijn in mindere mate te bekoren met de subtiliteit van WT8.


We kunnen dus afleiden dat , naast het opbouwen in intensiteit ( soms simplistisch vervangen door opbouwen in alcoholgehalte, doch niet 100 % van de keren correct ) , men ook dient op te bouwen in temperatuur. Of tenminste toch zeker niet af te bouwen. Gelukkig is het menselijke gewoonte om een bier te drinken op een koudere temperatuur, dan de omgeving. Het bier zal dus langzaamaan opwarmen ( veranderen, intenser worden , hoe langer hoe meer CO2 afgeven )  eerder dan dat het zal afkoelen ( wat negatiever zou zijn voor de beleving ) .

Meningsverschillen zullen er altijd zijn, gezien het hier écht wel om persoonlijke voorkeur gaat. Ondertekende prefereert alvast op een gematigd koele temperatuur te beginnen, en het bier desgewenst op te laten warmen. Ik houd sowieso niet van snel-snel drinken, en gun het bier dus te tijd om te matureren, en de tand des temperatuur te trotseren !



Bijkomende informatie :
Een klein weetje om een kanttekening van te maken, is dat er ook een verschil is in alcohol absorptie en verwerking in het menselijk lichaam, welke in verband te brengen is met deze tekst.

Het is recent ontdekt, dat de duodenum ( beter bekend als de 12-vingerige darm) reageert op de combinatie CO2+ Alcohol. Dit wil zeggen, dat alcohol in combinatie met hogere CO2, sneller in het bloed wordt opgenomen. Men zal dus sneller een piek krijgen in de bloedwaarden. De piek zal hoger zijn, maar ook sneller beginnen afgebroken te worden door het lichaam.

Alcohol met lagere CO2 wordt langzamer opgenomen in het bloed. Deze zal dus minder hoog pieken ( tegen de tijd dat de volledige alcohol is opgenomen, is er al een groter deel afgebroken) . Echter, omdat het langer duurt vooraleer alle alcohol in het bloed terechtkomt, duurt het ook langer eer het er allemaal uit is. Je blijft dus langer onder invloed, maar minder intens.

Gezien temperatuur een duidelijke invloed heeft op het CO2 gehalte, kan men dus ook afleiden dat dit een invloed heeft met de alcoholopname en -afbraak in het lichaam.

Hoe wil jij het liefst je Westmalle Tripel ?

Aan jou de keuze !

Tekst en foto’s : Dylan Verduyn